Kapliczki przydrożne, jak wskazuje sama nazwa często możemy spotkać przy drodze. Rzadko zdarza się, że kapliczka jest wybudowana w miejscu, które jest przeznaczone tylko dla jednej rodziny, lub w miejscu, gdzie osoby postronne przebywają rzadko. A nawet jeśli się tak dzieje, to jest to raczej domena czasów przeszłych, niż teraźniejszych. Tak często robimy coś na pokaz, staramy się kimś innym być lub coś dodatkowego mieć dla kogoś, dla czegoś, tak, jakby bycie bardziej, czy nawet korzystanie z czegoś w gronie rodziny nie miało sensu i wartości.
Tym bardziej cieszy mnie i napawa dumą fakt, iż w rodzinie do której należę, w prywatnym lesie, w którym tak często przebywam z moją żoną i dziećmi w ubiegłym roku, tj. w 2013 wybudowano kapliczkę, w której ustawiona jest figurka Matki Bożej. U stóp tej figurki często stoją kwiaty. Ja sam, moi teściowie, moja żona, dzieci, szwagrowie i inni ludzie, którzy odwiedzają ten las zatrzymujemy się przed naszą kapliczką, aby choćby przez moment zwrócić się do Boga w prostych słowach modlitwy przez wstawiennictwo Tej, na cześć której wybudowano tę kapliczkę.
Kapliczka w sposób naturalny i wyrazisty stała się swego rodzaju centrum lasu rozświetlającym ro miejsce. Dzięki obecności w tym zakątku poświęconej figury Maryi czujemy, że Jej opieka jest czymś bliższym, codziennym i bardzo potrzebnym.
